Centar za hiporehabilitaciju smešten je na desetak kilometara od Dimitrovgrada, na obali Smilovskog jezera. Ovaj centar specifičan je po tome što se nalazi u daleko od naseljenih mesta, pa posetiocima osim usluga nudi i uživanje u prirodnim lepotama Stare planine. Osnovan je 2012. godine u okviru projekta koji je podržala Evropska unija iz sredstava programa IPA 2008.
Centar je osnovan kao klaster opština Dimitrovgrad, Bela Palanka, Babušnica i Vlasotice, a danas se o njemu staraju članovi udruženja „Caribrod“.
„Aktivnosti Centra prvenstveno su okrenute ka rehabilitaciji dece sa smetnjama u razvoju, ali radimo i sa odraslima. Ovde rado dolaze i deca iz tipične populacije, na časove rekreativnog jahanja. Dolaze nam porodice sa decom sa smetnjama u razvoju iz različitih gradova Srbije: Dimitrovgrada, Pirota, Beograda, Niša, a ove godine smo prvi put imali i korisnike iz Sofije. Najviše njih dolazi iz Pirota i Beograda“, kaže Ana Davitkov, defektolog Centra za hiporehabilitaciju koja radi sa korisnicima od osnivanja.
Možda vas zanima
Hiporehabilitacija je terapija uz pomoć konja i predstavlja upotrebu trodimenzionalnog načina kretanja konja kao terapiju osoba sa funkcionalnim ograničenjima, neuromotornim i senzornim disfunkcijama. Deca sa navedenim smetnjama ovde dobijaju priliku za interakciju sa konjima, sticanje novih iskustava, stimulaciju čula, istraživanje novih senzornih izazova.
Aktivnosti Centra prvenstveno su okrenute ka rehabilitaciji dece sa smetnjama u razvoju, ali radimo i sa odraslima.
„Iz ugla struke mogu reći da ima sjajnih efekata na psihološkom i socijalnom planu. Za decu koja imaju cerebralnu paralizu terapija na konju mnogo znači, jer ona jašu bez sedla i svi pokreti konja prenose se na njih, imaju osećaj kao da hodaju. Deci sa smetnjama u razvoju prija sam boravak u prirodi, a razvijaju i ljubav prema konjima. Ona imaju i radnu terapiju: naučimo ih da donesu sedlo, sami osedlaju svog konja, vide kako se životinje hrane. Rad sa decom iz tipične populacije svodi se na časove jahanja“, objašnjava Ana Davitkov koja je, kao i njene kolege iz Centra, prošla specijalnu obuku za rad na hiporehabilitaciji.
Zbog specifične lokacije i ograničenih resursa, sezona rada ovde traje onoliko koliko to vremenske prilike dozvole. Priprema za sezonu počinje u aprilu, a sa korisnicima se radi od maja do kraja oktobra svakog dana u nedelji osim ponedeljka, od 9 do 15 sati. Cene usluga su više nego povoljne, zahvaljujući tome što Opština Dimitrovgrad finansira rad Centra iz budžetskih sredstava.
„Stavili smo simbolične cene jer smo udaljeni od grada, računali smo da je ljudima potrebno i gorivo da dođu dovde i mislili smo da sa većim cenama usluge Centra ne bi moglo da koristi toliko dece kao što je to sada slučaj. Tim novcem jedva pokrivamo hranu za konje, a sve ostalo finansira Opština Dimitrovgrad. Imamo 20-ak korisnika sa smetnjama u razvoju iz Dimitrovgrada, 5-6 koji dolaze iz Pirota, imali smo jednog korisnika iz Sofije, a nekoliko porodica iz Beograda redovno dolazi od samog osnivanja Centra“, kaže Ana Davitkov i dodaje da je samo ove sezone održano više od 600 časova rekreativnog jahanja.
Konji koji se upotrebljavaju za hipoterapiju su specijalno dresirani, tolerantni i prilikom pripreme za rad sa decom naročita pažnja je poklonjena kvalitetu pokreta konja koji imaju direktan uticaj na jahača-pacijenta. Centar trenutno raspolaže sa četiri konja bosanske brdsko-planinske rase.
„Tri konja smo iz projektnih sredstava kupili u Pančevu. Oni su licencirani za rad u hipocentru. Četvrti je oždrebljen ovde i još uvek ga pripremamo za rekreativno jahanje. Konji su skupi, kao i njihovo održavanje, ishrana i oprema koju koristimo. Ovo je skupo i neodrživo, ali istovremeno i veoma korisno za jednu od najranjivijih kategorija stanovništva. Bez podrške lokalne samouprave verovatno ne bismo mogli da radimo“, ističe Ana Davitkov.
Ovo je jedini Centar za hiporehabilitaciju na području južne i jugoistočne Srbije. Pored toga, u našoj zemlji postoje slični centri u Pančevu, Beogradu, Aranđelovcu i Novom Sadu.
„Sličan centar funkcionisao je u Zaječaru, ali više ne radi. U Nišu postoji samo konjički klub, u njemu se ne bave hipoterapijom. U ostalim gradovima centri rade pri konjičkim klubovima. Naša je specifičnost u tome što nismo konjički klub, opstali smo isključivo kao Centar za hiporehabilitaciju, a i na najboljoj smo lokaciji jer smo baš u prirodi. Rezultati koje postižemo potvrđuju da je druženje sa plemenitim životinjama u jedinstvenom okruženju od neprocenjivog značaja za mališane sa smetnjama u razvoju i njihov napredak”, zaključuje Davitkov.
Sagovornica: Ana Davitkov, defektolog Centra za hiporehabilitaciju
Foto: Gordana Simonović Veljković
Komentari