Za proteklih 11 godina Kolubarski okrug izgubio je nešto manje stanovnika nego što Osečina i Ljig zajedno imaju žitelja! Prvi rezultati prošlogodišnjeg popisa stanovništva, domaćinstava i stanova, koje je objavio Republički zavod za statistiku pokazuju da je najveći pad broja stanovnika zabeležen u Osečini, gde je popisano 10.011 građana, što je za 2.525 stanovnika manje u odnosu na popis iz 2011. godine, odnosno čak 20 posto.
U Mionici i Ljigu slična je situacija, ove opštine izgubile su po 16 posto stanovništva. U odnosu na popis od pre 11 godina Lajkovac beleži pad broja stanovnika za 10 posto, dok je procentualno najmanji pad broja stanovnika od devet posto zabeležen je na teritoriji grada Valjeva.
NE PROPUSTITE I:
Statističari kažu da su podaci o padu broja stanovnika potpuno očekivani i u skladu sa glavnim faktorom koji utiče na smanjenje, a to je prirodni priraštaj. Da su mnoga kolubarska sela sve praznija može se videti svakodnevno, dok će pravo stanje biti poznato na proleće kada stignu i zvanični razultati popisa.
”Evidentno je da je prirodni priraštaj najveći uticaj na smanjenje broja stanovnika ostavio u Osečini. U odnosu na 2011. godinu najnoviji podaci pokazuju da svaki peti stanovnik više ne živi u Osečini. I pre 11 godina Osečina je imala najmanji broj stanovnika u okrugu, taj trend je nastavljen, on ne ide u prilog ovoj opštini i svakako su potrebne određene mere kako bi se ova situacija popravila”, kaže Branko Josipović, pomoćnik direktora Republičkog zavoda za statistiku.
Iako je prošlogodišnji popis stanovništva pokazao, da je kada je u pitanju Kolubarski okrug, u protkeloj deceniji najveći pad broja stanovnika zabeležen na području opštine Osečina, a tome ”kumovao” pad nataliteta, jedna slika iz ovog kraja prkosi ovoj statistici. U zaseoku Konjičko brdo, u mesnoj zajednici Konjic, nadomak Pecke, u 14 domaćinstava ima čak 15 dece od kojih najmlađe ima godinu dana a najstarije 14.
”Najbogatiji smo jer imamo puno dece, samo u četiri porodice ima po troje dece. Supruga Katarina i ja imamo tri sina, desetogodišnjeg Lazara, Jovan ima šest i najmlađi Nemanja pet godina. Poznati smo po tome što je dosta mladih ostalo na selu i većinom su to mladi bračni parovi”, kaže tridesetpetogodišnji Dejan Milanović, koji je odlučio da ostane na porodičnom imanju i živi od poljoprivrede.
I njegov dve godine mlađi komšija Marko Marković nije želeo da selo zameni gradom. Uzgaja maline i kupine, dodatna zarada je kaže i od prodaje ogrevnog drveta, ali i drugih poslova. Ponosni je otac tri kćerke destogodišnje Danke, učenice četvrtog razreda, Dunjaa ima tri godine, a najmlađa Dušica je u decembru napunila godinu dana.
”Po broju dece smo najveći u Osečini, oko nas ne verujem da ima neki zaseok koji ima više dece. Najbliža škola je u Peckoj udaljena tri kilometra. Deca idu pešaka u školu, do nas ne dolazi autobus, a najveći problem je put koji bi trebalo asfaltirati. Kod nas u selo se izgleda najmanje ulagalo. Nemamo ni prodavnice, najbliža je udaljena oko četiri kilometra. Na selu nije loše, samo da imamo veću podršku od nadležnih u opštini i ne bi imali nikakvih problema”, priča Marko Marković.
Za razliku od drugih sela ovaj kraj ima budućnost koja obećava. Već imaju fudbalski tim, rezrvne igrače, a još beba je na putu.
Meštani Konjičkog brda kažu da su najsložniji u okolini u pomaganju jedni drugima i organizovanju radnih moba, kao što je nekada bilo.
”Imamo dobru struju, vodosnabdevanje, ali je put ovde najveći problem za sve stanovnike, i za mlade i za stare. To je putni pravac koji povezuje Pecku i Konjičko brdo. Pre nekoliko godina je nasipan. Sada je u prilično lošem stanju, bile su jake vode u oktobru koje su odnele delove puta. Trebalo bi ga asfaltirati. Mada je bilo obećanja iz opštine, pitanje je kada će to biti urađeno”, kaže Zlatomir Nenadović.
Komentari