Opšti podaci o opštini Vladimirci
Opština Vladimirci se nalazi u severozapadnoj Srbiji i pripada Mačvanskom okrugu. Naseljena je sa desne obale reke Save i zauzima površinu od 338 kilometara kvadratnih, od čega su na 27.156 hektara poljoprivredne površine, a šume na 2.642 ha. Na istoku se graniči sa Obrenovcem, na jugu sa Koceljevom i Ubom, zapadu sa Šapcem, planina Vlašić je na jugu, a reka Sava na severoistoku i protiče dužinom od 28 km.
Opštinu čini 29 naseljenih mesta: Belotić, Beljin, Bobovik, Vladimirci, Vlasenica, Vukošić, Vučevica, Debrc, Dragojevac, Zvezd, Jazovnik, Jalovik, Kaona, Kozarica, Krnić, Krnule, Kujavica, Lojanice, Matijevac, Mesarci, Mehovine, Mrovska, Novo Selo, Pejinović, Provo, Riđake, Skupljen, Suvo Selo i Trbušac. Prema poslednjem popisu iz 2011. godine, u Opštini živi 17.462 stanovnika, a većinu čine Srbi sa 96,2%,a slede Romi sa 1,03%.
Opšti podaci o poljoprivredi
Poljoprivreda u ovom kraju je vrlo raznolika, a dominiraju ratarstvo, stočarstvo, povrtarstvo i voćarstvo. Obradivo zemljište zauzima 27.298 ha, a od toga oranice i bašte čine 22.732 ha, voćnjaci 1.920, livade 1.548, a vinogradi 70 hektara. Od ukupnog broja stanovnika, preko 95% se bavi poljoprivredom.
Od ratarskih kultura najzastupljenije su pšenica, čija godišnja proizvodnja iznosi 15 000 tona, i kukuruz, čija godišnja proizvodnja iznosi 35.000 tona. Na teritoriji ove Opštine voćnjaci čine 10% ukupnog poljoprivrednog zemljišta na kojem se gaji uglavnom jagodičasto voće i šljiva koja daje godišnji prinos od 15.000 tona i trenutno ima oko 360.000 stabala šljive Požegače. U voćarskoj proizvodnji, kulture se mogu smatrati organski zdravom hranom. jer se uglavnom ne tretiraju zaštitnim sredstvima.
15% poljoprivrednih površina čini krmno bilje sa livadama, što pogoduje razvoju stočarstva u ovoj Opštini. Zastupljeni su govedarstvo (2500 junadi u tovu i 7500 muznih krava), svinjarstvo (3500 tovnih svinja i 8000 krmača) i ovčarstvo (7500 grla) kroz proizvodnju mesa i mleka.
Istorija Vladimiraca
Nekoliko lokaliteta na ovom prostoru pruža nam dokaze da je ovde bilo ljudskih naseobina od davnina. Lokalitet “Krušik” nam govori o vremenu iz doba neolita, “Vatovi u Zabranu” o bronzanom dobu, a lokalitet “Vračarevac” o vladavini Rimljana, koji su vladali krajem I i početkom II veka, a posle njih došli su Vizantijci.
Južni Sloveni koji dolaze na ovaj prostor često se sukobljavaju sa Vizantijom i Ugarskom i zbog toga će naseliti prostor južno od Save koji će, bez obzira na razne zavojevače, ostati Slovenski. 1283. godine kralj Dragutin dobija upravu od Ugarske nad Mačvanskom banovinom, dok je despot Stevan Lazarević, na kratko, pripaja srpskoj državi i u tom periodu je izgrađen manastir Kaona.
Padom Srbije, ovom teritorijom ovladaće Turci, a 1381. godine osvojiće celo ovo područje. Kada su počele borbe za oslobođenje od Turaka, stanovništvo daje svoj doprinos i učestvuje u bici na Mišaru. Oslobođena od Turaka, varošica postaje središte, život se normalizuje, a porodice se uvećavaju.
Posle donošenja Sretenjskog ustava, Vladimirci postaju opština, a kasnije i centar Posavotamnavskog sreza. 1924. godine, selo Vladimirci biva proglašeno, od strane kralja Aleksandra Karađorđevića, za varošicu.
Tokom Prvog svetskog rata na ovom prostoru pripremane su i odigrale su se Cerska i Kolubarska bitka. U Drugom svetskom ratu, kao najznačajniji poduhvat na ovoj teritoriji izdvaja se neuspeli pokušaj partizana i četnika da oslobode Šabac 1941. godine.
Značajne ličnosti koje su rođene ili živele u Opštini: slikar Milić od Mačve, pisac Janko Veselinović, Stojan Čupić-Zmaj od Noćaja, košarkaš Miroslav Berić, glumac Milenko Zablaćanski…
Centar Opštine se nalazi na 44°36´ severne geografske širine i 19°47´ istočne geografske dužine, na oko 100 metara nadmorske visine. Vladimirci su od Šapca udaljeni 18 km, od Valjeva 43, Obrenovca 45, a Beograda 74 km. Sva mesta su povezana asfaltnim putevima, a okosnicu čine putevi Šabac-Valjevo i Šabac-Beograd.
Reljef je blago zatalasan i preko 75% obradivog zemljišta spade u pseudoglej, a aluvijalne površine se nalaze kod vodotokova. Prosek padavina na godišnjem nivou je 662 mm, dok je najveća mesečna vrednost ustanovljena u julu od 69 mm, a najmanja u februaru od 39 mm. Padavine su tokom godine neravnomerno raspoređene, a prolećni i jesenji mrazevu su jaki i nanose štetu poljoprivrednim biljkama.
Klima je umereno kontinentalna sa elementima subhumidne i mikrotermalne klime. Leta su ovde umereno topla, zime umereno hladne. Najhladniji mesec je januar sa prosečnom temperaturom od -6,2o C, najtopliji je jul sa prosečnom temperaturom od 26,2o C.
U opštini Vladimirci, prema zvaničnim podacima iz popisa poljoprivrede koji je Republički zavod za statistiku sproveo 2012. godine, 4.434 gazdinstva koristi poljoprivredno zemljište. U najvećem broju imaju oranice i bašte, odnosno najčešće gaje kukuruz za zrno (njih 3.499), a zatim pšenicu i krupnik – 3.007 gazdinstava. Prema broju slede poljoprivredna domaćinstva koja proizvode ječam – 900, soju – 706 i lucerku (njih 600).
Najveći broj gazdinstava su porodična (99,86%), a ostalo su pravna lica.
Ukupno 729 gazdinstava specijalizovano je žitarice, njih 754 bavi se kombinovano ratarstvom, svinjama i živinom, a najviše je onih koji se bave različitim kombinacijama useva i stoke (830).
Poljoprivredom se u Vladimircima bavi 10.681 osoba, a muškarci prednjače kada je reč o ukupnom broju.
Kada je reč o nosiocima gazdinstava u Vladimircima, muškarci su ponovo u prednosti i učestvuju sa 85,11%, dok je udeo žena mnogo manji (14,89%).
Kada je reč o članovima poljoprivrednih domaćinstava, tu su žene u većini i ima ih 64,39%.
