Opšti podaci o opštini Senta
Opština Senta smeštena je na desnoj obali reke Tise, u severnom delu AP Vojvodine i pripada Severnobanatskom okrugu. Od Mađarske granice udaljena je 42 km i prostire se na površini od 283,5 kvadratna kilometra. Gradsko naselje je na nadmorskoj visini od 92m. Od ukupne površine, poljoprivredno zemljište zauzima 94% teritorije, dok se šume prostiru na 114ha.
Pored Sente, Opština obuhvata još i 4 naselja seoskog tipa: Gornji Breg, Bogaraš, Tornjoš i Kevi. Teritorija je podeljena na reone- grad Senta ima osam reona, Gornji Breg šest, Bogaraš četiri, Tornjoš šest i Kevi šest reona. Graniči se sa opštinama Kanjižom, Čokom, Adom, Bačkom Topolom i Suboticom.
U Opštini, prema podacima popisa iz 2011. godine živi 23.316 stanovnika, najviše mađarske nacionalnosti – 79%, sledi srpsko stanovništvo sa udelom od 10,8%, pa Romi sa 2,5%. Opština ima pet katoličkih, jednu pravoslavnu crkvu i više kapela za druge hrišćanske zajednice. Nekada je postojala i sinagoga.
Opšti podaci o poljoprivredi u Senti
Istorija Sente
Zbog dobrog geografskog pložaja, ova teritorija je nastanjena od davnina, što nam dokazuju različite arheološke iskopine. Sam naziv Senta potiče od plemićke porodice Sent-Magoč, koja je imala posede na ovom prostoru i pored reke Tise. Pretpostavlja se da su oni osnivači grada. Poznato je da je u okolini Sente, još u XII veku, bilo nekoliko naselja: Magoč, Često, Likaš, Kalača i Tornjoš.
1241. godine Sentu i okolna naselja poharali su i uništili Mongoli. U XIV veku Senta se ponovo naseljava i razvija kao imanje Budimskog Kaptola, značajno je mesto prelaska Tise i na taj način postaje saobraćajni i trgovački centar u Južnoj Mađarskoj. 1506. godine Ladislav II Jagelonski dodeljuje Povelju o privilegijama gradu Senti i tada grad dobija svoj pečat sa žigom. U Sentu se doseljavaju i nastanjuju razni majstori i trgovci, što dovodi do razvoja ekonomije grada. 11. septembra 1697. godine dogodila se Senćanska bitka i taj se datum i danas obeležava kao Dan Sente.
Seljačka buna Đerđe Doža i poraz na Mohaču usporavaju razvoj grada, a povlačenjem turske vojske dolazi do razaranja i odvođenja stanovništva u ropstvo. Turska dominacija je na ovom prostoru trajala 150 godina. Nakon Karlovačkog mira 1702. godine, u ove krajeve doseljavaju se srpski graničari.
1741. godine carica Marija Terezija likvidira graničarsku vojsku i naseljava ove prostore drugim življem. Krajem XVIII veka u Senti se grade mlinovi na vetar, rečni mlinovi, sade se dubova stabla pored puteva, počinje uzgoj svilene bube, poboljšavaju se obrazovanje i zdravstvo, da bi 1833. godine Senta imala, prva u okrugu, i bolnicu. 1873. godine izgrađen je drveni most na Tisi, a 1889. izgrađena je železnička pruga Subotica-Horgoš-Senta-Bečej. Novi, gvozdeni most na Tisi biće izgrađen 1907. godine zajedno sa kejom i na njemu zasađenim kestenovima.
Nakon Prvog svetskog rata Senta ulazi u sastav južnoslovenske države i ekonomija će joj biti zaustavljena zbog agrarne reforme. Posle Drugog svetskog rata Senta, takođe, trpi velike posledice, jer je zaobilaze veća ulaganja. Stanovništvo se bavi poljoprivredom, a tek šezdesetih godina XX veka biće izgrađena fabrika šećera I nići će industrijska zona, južno od grada.
Samo neke od znamenitih ličnosti koje su rođene i živele na teritoriji opštine Senta su: prosvetitelj I pisac Jovan Muškatirović, pisac Stevan Sremac, pesnik i novinar Lajoš Turzo, pisac i osnivač Srpskog narodnog pozorišta u Novom Sadu i Beogradu Jovan Đorđević, istoričar i profesor Đula Dudaš, matematičar Mihalj Fekete i političar Bojan Pajtić.
Opština se nalazi se na 45°55´ severne geografske širine i 20°04´ istočne geografske dužine. Kao i u čitavoj Vojvodini, klima je kontinentalna sa pojačanim karakteristikama, što znači da su leta veoma topla, a zime vrlo hladne.
U opštini Senta, prema zvaničnim podacima iz popisa poljoprivrede koji je Republički zavod za statistiku sproveo 2012. godine, 1.741 gazdinstvo koristi poljoprivredno zemljište. U najvećem broju imaju oranice i bašte, odnosno najčešće gaje kukuruz za zrno (njih 1.360), a zatim pšenicu i krupnik – 991 gazdinstvo. Prema broju slede poljoprivredna domaćinstva koja proizvode detelinu – 398 i suncokret (361).
Najveći broj gazdinstava su porodična (99,25%), a ostalo su pravna lica.
Različitim ratarskim kulturama kombinovano bavi se ukupno 155 gazdinstava, njih 173 se bavi ratarstvom, svinjama i živinom kombinovano, a najviše je onih koji su se specijalizovali za žitarice (590).
Poljoprivredom se u Senti bavi 3.667 ljudi, a muškarci prednjače kada je reč o ukupnom broju.
Kada je reč o nosiocima gazdinstava u Senti, muškarci su ponovo u prednosti i učestvuju sa 74,99%, dok je udeo žena mnogo manji (25,01%).
Kada je reč o članovima poljoprivrednih domaćinstava, tu su muškarci u manjini i ima ih 42,40%.
