Opšti podaci o opštini Mionica
Opština Mionica se nalazi u zapadnoj Srbiji i pripada Kolubarskom okrugu. Zauzima površini od 329 kilometara kvadratnih, od čega se poljoprivredne površine prostiru na 21.787 ha, a šume na 8.700 ha. Graniči se sa opštinom Ljig na istoku, Lajkovcem na severoistoku, Valjevom na zapadu, Gornjim Milanovcem na jugoistoku i Kosjerićem na jugozapadu.
Pored centralnog istoimenog naselja, Opštinu čini još 35 naseljih mesta i prema poslednjem popisu iz 2011. godine, na njenoj teritoriji živi 14.335 stanovnika, a većinu čine Srbi sa 96% i Romi sa 2,45%.
Opšti podaci o poljoprivredi
Istorija Mionica
Otkrićem Velike pećine u klisuri reke Ribnice u selu Brežđe, došlo se do saznanja da su ovi prostori naseljavani još u doba srednjeg paleolita, a pećina nam pruža i materijalne dokaze o starčevačoj kulturi. Do I veka nove ere ovde su se naseljavala plemena Skordiska, Autarijata i Panona. Od I veka Rimsko carstvo vladalo je ovim prostorom, o čemu svedoče ostaci u selu Donji Mušić i lokalitet Obarci u selu Virovac.
Sloveni se naseljavaju u VI i VII veku, na Balkansko poluostrvo, pa je u njegovim severnim delovima vizantijska vlast iščezla. Posle 1180. godine vizantijska vlast u ovim krajevima konačno prestaje, a Mađari su područje sliva Kolubare i Mačve u srednjem veku nazivali „Onostrani Srem“. Sa ovog područja, srednjovekovna Srbija nikada nije uspela da potpuno potisne Ugarsku. Ostaci srednjovekovnog utvrđenja Bela stena kod Krčmara i Verimirovi dvori u selu Ključu, najznačajniji su srednjovekovni lokaliteti na mioničkom području. Mionica se prvi put pominje u popisu pograničnih nahija Srbije 1719. godine.
U Prvom i Drugom srpskom ustanku bilo je značajnih ličnosti sa ovog prostora, kao što je knez Raka Tešić, učesnik u oba ustanka, a kasnije ministar prosvete u Srbiji, knez Jovica Milutinović i Petar Čitak iz Mušića, koji su bili članovi Valjevskog suda.
U XIX veku nastaju nove teritorijalno-administrativne jedinice i shodno tome, kneževine su postale kapetanije, a zatim srezovi. Sedištem Kolubarskog sreza proglašena je Mionica, koja ekonomski sve više jača i dobija izgled varoši zahvaljujući novonaseljenim trgovcima i zanatlijama. Status varoši dobija 1. januara 1895. godine od kralja Aleksandra Obrenovića.
Centar je lociran na 44°15´ severne geografske širine i 20°04´ istočne geografske dužine, u Valjevskoj Podgorini, na reci Ribnici. Zahvata obronke planina Maljen i Suvobor ka severu, do desne obale reke Kolubare. Reljef se sastoji od dve geografske celine – Podgorine i Kolubare. Podgorinu čine obronci planina Maljen i Suvobor, a Kolubarski slivovi reka Lepenice, Toplice i Ribnice.
Mionica je od Ibarske magistrale udaljena 20 km, dok asfaltni put vodi do pruge Beograd-Bar i aerodroma lakih aviona u Divcima, koji se nalaze na 7 km od naselja. Od Beograda udaljena je 92, a Valjeva 20 km.
Klima u Opštini je umereno kontinentalna, sa manjim specifičnostima, kao što su elementi subhumidne i mikrotermalne klime. Leta su suva i topla, dok su zime hladne. Srednja vrednost maksimalne temperature vazduha iznosi 17,7oC. Maksimalne temperature vazduha su u julu 28,4oC i avgustu 28,3oC, dok je srednja godišnja vrednost minimalne temperature vazduha 6,5oC. U zimskom periodu minimalne temperature vazduha najniže su u decembru -1,6oC i februaru -2,4oC.
Prosek padavina iznosi 774 mm i neravnomerno su raspoređene po mesecima. Najviše padavina ima u junu – 89,2 mm, a najmanje u februaru – 42,6 mm. Vetar se na ovom prostoru kreće brzinom od 1,2-1,8 m/s, a najveću insolaciju imaju prolećni i letnji meseci – maj, jun, jul i avgust, a najmanju decembar, januar i februar.
U opštini Mionica, prema zvaničnim podacima iz popisa poljoprivrede koji je Republički zavod za statistiku sproveo 2012. godine, 3.427 gazdinstava koristi poljoprivredno zemljište. U najvećem broju imaju oranice i bašte, odnosno najčešće gaje kukuruz za zrno (njih 2.093), a zatim pšenicu i krupnik – 1.578 gazdinstva. Prema broju slede poljoprivredna domaćinstva koja proizvode lucerku – 894, ječam – 821 i ovas (527).
Najveći broj gazdinstava su porodična (99,77%), a ostalo su pravna lica.
Ukupno 224 gazdinstva specijalizovano je za ovce, njih 571 bavi se različitim kombinacijama useva i stoke, a najviše je onih koji imaju mešovitu stoku za ispašu, a ne za proizvodnju mleka (652).
Poljoprivredom se u Mionici bavi 8.231 osoba, a muškarci prednjače kada je reč o ukupnom broju.
Kada je reč o nosiocima gazdinstava u Mionici, muškarci su ponovo u prednosti i učestvuju sa 84,76%, dok je udeo žena mnogo manji (15,24%).
Kada je reč o članovima poljoprivrednih domaćinstava, tu su žene u većini i ima ih 63,58%.
