Pantljičara koja se javlja kod jagnjadi može izazvati brojne zdravstvene posledice po njihov organizam, na kraju i njihovo uginuće. Kako bi odgajivači ovaca i jagnjadi znali kako da na vreme deluju i na taj način spreče krajnji gubitak, razgovarali smo o ovoj temi sa dr Ivanom Pavlovićem, parazitologom.
Foto:Pixabay
Kao posledica parazita javlja se vidna slabost i zaostajanje u rastu
Kako kaže naš sagovornik, oboljenje jagnjadi ali i jaradi, odraslih ovaca, koza i goveda uzrokuje pantljičara Moniezia expansa. Pantljičara je duga 1-5 m a širina člančića je 1-1,6 cm. Klinički manifestno oboljenje javlja se prvenstveno kod jagnjadi od 1 do 8 meseci starosti.
MOŽDA VAS ZANIMA
Starije životinje stiču aktivni imunitet i obično su inficirane malim brojem pantljičara tako da predstavljaju glavne kontaminatore pašnjaka i izvor infekcije za mlađe životinje.
„Patogeni učinak parazita se ispoljava mehaničkim i toksičnim delovanjem. Hronično delovanje utiče na rast i otpornost mladih životinja. Kao posledica javlja se vidna slabost, zaostajanje u rastu uz znake anemije, a ponekad se javlja i prisustvo nervnih simptoma. U konačnom ishodu posledice moniezioze su umanjeni prirast i slabiji kvalitet mesa, a kod jakih infekcija uvećano uginuće životinja“, rekao je naš sagovornik.
U razvoju ove pantljičare, ističe on, neophodni su prelazni domaćini – neparazitske grinje iz porodice oribatida. Zajedno sa izmetom ovce pojedu i člančiće sa jajima koja se u njima za 3,5-7 meseci razvijaju u infektivni oblik cisticerkoid. Ovce se inficiraju kada zajedno sa travom pojedu inficirane grinje.
Pašnjaci su izvor infekcije pantljičarom
„Usled prisustva parazita, dolazi do parcijalnog začepljenja i ponekad rupture creva. Infekcija niskog intenziteta protiče bez simptoma. Infekcije visokog intenziteta, naročito kod jagnjadi i jaradi prati: poremećaj funkcije digestivnog trakta, profuzne dijareje, intestinalne konvulzije i opstrukcije, naduven abdomen, kaheksije i uginuća”, rekao je ovaj parazitolog.
Foto:Pixabay
Kako kaže naš sagovornik, jaja pantljičare su okruglasta, veličine 50-60 mikrometara i zajedno sa člančićima se eliminišu iz creva životinja putem fecesa. Člančiće sa jajima inficiraju grinje-oribatide koje se nalaze na pašnjaku i inficirani pašnjaci su izvor infekcije.
Terapija i preventiva se svode na preventivnu dehelmintizaciju (čišćenje životinja od crevnih parazita) koja se vrši u proleće (april, početak maja) kako bi se sprečila klinička manifestacija oboljenja i kontaminacija pašnjaka velikim brojem jaja.
U slučaju novih infekcija ponavlja se dehelmintizacija, 30-40 dana nakon prve. Mere za smanjenje prelaznih domaćina na pašnjaku su praktično neizvodljive, tvrdi Pavlović.
Komentari