Opšti podaci o opštini Svilajnac
Opština Svilajnac se nalazi u jugoistočnom delu centralne Srbiji, a prema administrativno-teritorijalnoj podeli pripada Pomoravskom upravnom okrugu. Teritorija Opštine prostire se na 326 kilometara kvadratnih i nepravilnog je trouglastog oblika. Graniči se sa opštinom Žabari na severu, Jagodinom na jugu, sa Velikom Planom i Batočinom na zapadu, a na istoku sa Despotovcem i Petrovcem.
Pored centralnog istoimenog naselja, Opštinu čini još 21 naseljeno mesto seoskog karaktera i to su: Bobovo, Bresje, Vojska, Vrlane, Gložane, Grabovac, Dublje, Dubnica, Đurinac, Kupinovac, Kušiljevo, Lukovica, Mačevac, Proštinac, Radošin, Roanda, Roćevac, Sedlare, Subotica, Troponje i Crkvenac. Na teritoriji Opštine, prema poslednjem popisu stanovništva iz 2011. godine, živi 23.551 stanovnik, a većinsko stanovništvo čine Srbi sa 93,6%, slede Romi sa 1,3% i Vlasi sa 1,2%. Gustina naseljenosti iznosi 107 stanovnika po kilometru kvadratnom.
Opšti podaci o poljoprivredi
Istorija Svilajnca
Na plodnim područjima Velike Morave i Resave prvo su živeli Tračani, nakon njih na ovu teritoriju dolaze Rimljani koji osnovaju svoju provinciju Gornju Meziju, a zatim se naseljavaju i Sloveni. Ovaj kraj doživeo je ekonomski i kulturni prosperitet u periodu Srpske despotovine, dok se Svilajnac kao selo “Svilajnac sa 30 kuća”, prvi put pominje 1467. godine. Žitelji ovog sela su se bavili uzgojem svilenih buba i proizvodili su svilu, pa se smatra da je selo tako i dobilo ime Svilajnac. 1930. Godine zapisano je da se varoš na reci Resavi i deli na: Bojaču, Čaršiju, Donji kraj, Vlaovačku malu, Zapis i Cigansku malu, a Svilajnac je u tom trenutku imao 1.187 kuća i 5.356 stanovnika. Oduvek je bio poznati trgovački i zanatski grad.
Opština se prostire između 44º03′ i 44º19” severne geografske širine i 21º08′ i 21º25” istočne geografske dužine, a njene prirodne granice nisu jasno određene. Kada je o reljefu na ovom području reč, on je ravničarskog i brežuljkastog karaktera. Nizijski reljef i aluvijalne ravni Resave i Velike Morave dominiraju u severozapadnoj oblasti Opštine, dok su brdski predeli zastupljeni na severoistoku-istoku, gde postepeno prelaze u Homoljske planine i Beljanicu, kao i na jugoistoku i jugu, gde prelaze u Kučajske planine. Plodni aluvijalni nanosi pružaju mogućnosti za intenzivno bavljenje poljoprivredom, a izvanredne mogućnosti za naseljavanje stanovništva daje položaj na desnoj obali Velike Morave i u donjem toku Resave.
S obzirom na to da se nalazi u centralnom delu Srbije, opština Svilajnac je približno podjednako udaljena od severnih i južnih, kao i zapadnih i istočnih graničnih prelaza, a pored i kroz nju prolaze važne saobraćajnice. Od Beograda je udaljena 100 km. Klima u Opštini je umereno kontinentalna.
U opštini Svilajnac, prema zvaničnim podacima iz popisa poljoprivrede koji je Republički zavod za statistiku sproveo 2012. godine, 3.103 gazdinstva koristi poljoprivredno zemljište. U najvećem broju imaju oranice i bašte, odnosno najčešće gaje kukuruz za zrno (njih 2.596), a zatim pšenicu i krupnik – 2.131 gazdinstvo. Prema broju slede poljoprivredna domaćinstva koja proizvode lucerku – 990, detelinu – 848 i ječam (njih 796).
Najveći broj gazdinstava su porodična (99,77%), a ostalo su pravna lica.
Ukupno 481 gazdinstvo bavi se različitim kombinacijama useva i stoke, njih 528 specijalizovano je za žitarice, međutim najviše je onih koji se bave ratarstvom, svinjama i živinom kombinovano (556).
Poljoprivredom se u Svilajncu bavi 7.076 ljudi, a muškarci prednjače kada je reč o ukupnom broju.
Kada je reč o nosiocima gazdinstava u Svilajncu, muškarci su ponovo u prednosti i učestvuju sa 82,22%, dok je udeo žena mnogo manji (17,78%).
Kada je reč o članovima poljoprivrednih domaćinstava, tu su muškarci u manjini i ima ih 35,91%.
