Opšti podaci o gradu Šapcu
Grad Šabac se nalazi u severozapadnom delu centralne Srbije, na desnoj obali reke Save i predstavlja administrativni, ekonomski i kulturni centar Mačvanskog okruga. Smešten je na tromeđi Mačve, Pocerine i Posavine, na nadmorskoj visini od 80 metara i prostire se na 795 kilometara kvadratnih. Poljoprivredne površine zauzimaju 76,3% teritorije, odnosno 60.653 ha, dok su šume na 10.037 ha.
Grad se graniči sa opštinama: Loznica, Bogatić, Vladimirci i Koceljeva, a u njemu i njegovim prigradskim naseljima živi 53.919 stanovnika. Opštinu Šabac, pored centralnog istoimenog naselja, čini još 52 naseljena mesta, a na njenoj teritoriji, prema poslednjem popisu iz 2011. godine, živi 115.884 stanovnika. Većinsko stanovništvo je srpsko sa udelom od 95,4%.
Opšti podaci o poljoprivredi
Istorija Šapca
Još u kamenom dobu, na ovom prostoru su postojale ljudske naseobine, o čemu nam svedoče arheološka nalazišta. Na početku nove ere, ovde su boravili Rimljani, da bi u doba Nemanjićke države, u XIII i XVI veku, Šabac bio u njenom sastavu. Vladao je kralj Dragutin i imao je ovde svoj letnjikovac, čije zidine postoje i danas.
U Srednjem veku, ovde je bilo slovensko naselje koje se zvalo Zaslon, što znači breg ili zaklon od nepogoda. U XV veku Turci prodiru u Šabac i podižu tvrđavu na reci Savi, koja je bila uporište ka neprijatelju, tj. Ugarskoj, a kasnije Austrougarskoj. Grad je često bio u vlasti i jednog i drugog carstva, te je shodno tome menjao i svoj izgled. Za vreme Turaka bio je pravi orijentalni gradić sa džamijama, u kojem se odvijala trgovina egzotičnom robom, donetom sa Bliskog Istoka.
U Prvom srpskom ustanku 1806. godine, ovde se odigrala bitka na Mišaru, gde su živote izgubili viđeniji Srbi – Jakov Nenadović, Stojan Čupić – Zmaj od Noćaja, prota Smiljanić i Cincar Janko. Nakon Drugog srpskog ustanka, Gradom će upravljati Jevrem Obrenović, brat kneza Miloša i doći će do razvoja i napretka mesta – pristupa se urbanizovanoj gradnji, razvijaju se komunalne delatnosti, grade se putevi, bolnice, škole, a menjaju se i kulturne navike poput načina stanovanja, odevanja i ophođenja. Konačno oslobođenje od Turaka, Grad će dočekati 1867. godine.
U XIX veku Šabac se brzo i nezaustavljivo razvija, prednjači trgovina, razvija se i industrija, grade se velelepne kuće, kako porodične tako i poslovne, a pojavljuju se i automobili. Ovaj napredak će prekinuti Prvi svetski rat, a Šabac će biti opljačkan i porušen od strane austrougarske vojske, a stanovništvo pobijeno ili raseljeno. U blizini Šapca, u Prvom svetskom ratu, odigrala se Cerska bitka 1914. godine, pod vođstvom Stepe Stepanovića. Nakon rata, u novoj državi, granice su pomerene i Šabac je sada ostao u unutrašnjosti.
Tokom Drugog svetskog rata Grad je ponovo stradao i izgubio veliki broj stanovnika u koncentracionim logorima. Ukupan broj žrtava je oko 7.000 osoba. Oslobođen je 23. oktobra 1944. godine. Svoj procvat Šabac će doživeti u Jugoslaviji zahvaljujući hemijskoj industriji i fabrici “Zorka”.
Značajne ličnosti koje su rođene ili živele u Opštini: glumac Branislav Lečić, književnica Isidora Sekulić, književnik Janko Veselinović, geograf Jovan Cvijić, pesnik Kosta Abrašević, slikar Milić od Mačve, književnik Oskar Davičo, naučnik i akademik Stojan Novaković, filmski reditelj i pisac Živojin Žika Pavlović i mnogi drugi.
Šabac je od Beograda udaljen autoputem 85, od Novog Sada 72, Loznice 53, Valjeva 68, a Sremske Mitovice 43 km. Na području Opštine ukrštaju se magistralni putni pravci M-19 i M-21, dok je Koridor 10 (autoput Beograd-Zagreb, E-70) na 29 km od Šapca. Opština se nalazi na važnim drumskim, rečnim i železničkim saobraćajnim pravcima, što njen geografski položaj čini izuzetno povoljnim.
Aluvijalna terasa reke Save, zatim prelaz iz Panonske nizije prema južnom obodu Panonskog basena, ali i planinsko-kotlinsko-dolinsko područje ka jugu, čine reljef Opštine. Grad Šabac se nalazi na 44°46` severne geografske širine i 19°14` istočne geografske dužine. Ovo je nizijski, ravničarski i dolinski predeo sa umereno kontinentalnom klimom.
Panonska kontinentalna klima je, zbog otvorenosti prema Panonskoj niziji, zastupljena u nizijskim delovima na severu, dok su planinski jug i jugozapad pod uticajem planinske klime. Veoma važan klimatski element predstavljaju padavine jer su one, pored temperature vazduha, od izuzetnog značaja za floru. Godišnji, teritorijalni i količinski rasporedi padavina su različiti, a od severoistoka ka jugu i jugozapadu količina padavina se povećava. Srednja godišnja temperatura iznosi 11,3°C.
U gradu Šapcu, prema zvaničnim podacima iz popisa poljoprivrede koji je Republički zavod za statistiku sproveo 2012. godine, 11.720 gazdinstava koristi poljoprivredno zemljište. U najvećem broju imaju oranice i bašte, odnosno najčešće gaje kukuruz za zrno (njih 8.912), a zatim pšenicu i krupnik – 7.371 gazdinstvo. Prema broju slede poljoprivredna domaćinstva koja proizvode lucerku – 2.158, ječam – 2.134 i soju (njih 1.671).
Najveći broj gazdinstava su porodična (99,76%), a ostalo su pravna lica.
Ukupno 1.598 gazdinstava bavi se kombinovano ratarstvom, svinjama i živinom, njih 1.849 specijalizovano je za žitarice, međutim najviše je onih koji se bave različitim kombinacijama useva i stoke (2.293).
Poljoprivredom se u Šapcu bavi 26.144 ljudi, a muškarci prednjače kada je reč o ukupnom broju.
Kada je reč o nosiocima gazdinstava u Šapcu, muškarci su ponovo u prednosti i učestvuju sa 85,45%, dok je udeo žena mnogo manji (14,55%).
Kada je reč o članovima poljoprivrednih domaćinstava, tu su žene u većini i ima ih 65,44%.
