Opšti podaci o opštini Bela Crkva
Opština Bela Crkva leži u prostranoj kotlini reke Nere, na krajnjem jugoistoku AP Vojvodine u Južnobanatskom okrugu. Centar se nalazi na 343m nadmorske visine. Bela Crkva ušuškana je između Vršačkih planina na severu, Dunava na jugu i Karpatskih planina na istoku, dok je na zapadu otvorena ka Panonskoj niziji. Zauzima površinu od 353 kilometra kvadratna, 60,6% čine oranice, 17,2% su livade i pašnjaci, a 7,6% je pod šumama.
Pored Bele Crkve, obuhvata još mesnih zajednica: Kaluđerovo, Kruščica, Kusić, Vračev Gaj, Crvena Crkva, Banatska Palanka, Stara Palanka, Kajtasovo, Grebenac, Dupljaja, Jasenovo, Banatska Subotica, Dobričevo i Češko Selo. U Opštini, prema podacima popisa iz 2011. godine živi 17.367 stanovnika, najviše srpske nacionalnosti – 73%. Pored srpskog, u opštini Bela Crkva, službeni jezici su još i mađarski, rumunski i češki jezik.
Opšti podaci o poljoprivredi
Kada je reč o poljoprivredi, zastupljeni su vinogradarstvo, voćarstvo i zemljoradnja. Tokom XX veka vino, rakija, liker i konjak bili su proizvodi koji su se distribuirali širom Evrope. U to vreme u Opštini je bila razvijena i mlinska industrija, ali i cvećarstvo. Prirodna bogatstva su svakako reke Dunav, Karaš i Nera. Tu je sedam jezera i veliki broj parkova koji predstavljaju turistički potencijal. U blizini je Deliblatska peščara, sa specifičnom klimom i biljnim i životinjskim svetom.
Istorija Bele Crkve
Površina na kojoj se nalazi Opština naseljena je još u kamenom dobu. Kasnije su se tu nastanili Tračani, Kelti, Skiti, Dačani. Period rimske dominacije nakon toga traje sve do sredine III veka kada je naseljavaju Sarmati. Nakon njih, u VI veku dolaze Avari i Sloveni koji potpadaju pod uticaj Vizantije i Franačke države sve do dolaska Bugara, a zatim Mađara u IX veku. Naselje se u pisanim dokumentima prvi put pominje u XIV veku.
Turci zauzimaju Temišvar 1522. godine i vladaju i ovim područjem. Zatim 1716. godine princ Eugen Savojski zauzima Temišvar i predaje ga grofu Merciju na upravljanje, koji naredne godine osniva Belu Crkvu i organizuje masovnu kolonizaciju Nemaca. Ime naselja je nastalo zbog crkvice koja se tu nalazila. Ubrzo tu se naseljavaju Srbi, Rumuni i pripadnici drugih nacionalnosti. U sastavu Austrougarske monarhije je sve do 1918. godine kada je pripojena Kraljevini Srba, Hrvata i Slovenaca.
Centar Opštine, gradsko naselje Bela Crkva, nalazi se na koordinatama 44°53′ severne geografske širine i 21°25′ istočne geografske dužine, na jugoistoku Banata, a osim dela prema Rumuniji, gde se nalaze obronci Karpata, reljef ovog kraja je izrazito ravničarskog karaktera. Reke Karaš, Nera i Dunav protiču kroz Opštinu, a zemljište oko Nere pogodno je za vinogradarstvo. Saobraćajno je Bela Crkva veoma dobro povezana sa susednim opštinama, preseca je mreža regionalnih i magistralnih puteva, međunarodni granični prelaz Kaluđerovo, kanal Dunav-Tisa-Dunav, kao i najstarija železnica na Balkanu iz 1856. godine.
Klima u Opštini je umereno kontinentalna, a karakterišu je topla i duga leta, kraća proleća, tople jeseni i ponekad hladne i snežne zime, a posebnu klimatsku specifičnost daje košava-jugoistočni vetar koji duva u pravcu severozapada. Česti su, pored košave, severac i severozapadni vetar.
U opštini Bela Crkva, prema zvaničnim podacima iz popisa poljoprivrede koji je Republički zavod za statistiku sproveo 2012. godine, 1.654 gazdinstvo koristi poljoprivredno zemljište. U najvećem broju imaju oranice i bašte, odnosno najčešće gaje kukuruz za zrno (njih 1.086), a zatim pšenicu i krupnik – 850 gazdinstava. Prema broju slede poljoprivredna domaćinstva koja proizvode i suncokret – 671 i detelinu (270).
Najveći broj gazdinstava su porodična (99,3%), a ostalo su pravna lica.
Ukupno 137 gazdinstava bavi se kombinovano ratarstvom, svinjama i živinom, njih 171 uz useve gaji i stoku, međutim najviše je onih koji proizvode isključivo žitarice (564).
Poljoprivredom se u Beloj Crkvi bavi 4.166 ljudi, a muškarci prednjače kada je reč o ukupnom broju.
Kada je reč o nosiocima gazdinstava u Beloj Crkvi, muškarci su ponovo u prednosti i učestvuju sa 85,2%, dok je udeo žena mnogo manji i iznosi 14,8%.
Kada je reč o članovima poljoprivrednih domaćinstava, žene su u većini i ima ih 60,1%.
