Da li možemo da kreiramo budućnost? Možemo, u onoj meri u kojoj pripremamo mlade naraštaje. Ako je tako, onda i razvoj poljoprivrede u najvećoj meri zavisi od toga kako pripremamo i edukujemo buduće poljoprivredne proizvođače i prerađivače.
Poljoprivredna škola sa domom učenika „Sonja Marinković“ iz Požarevca osnovana je 1872. godine, pod nazivom „Zemjoradničko-šumarska škola“ i od tada osposobljava učenike za samostalnu delatnost ili nastavak školovanja na visokoškolskim ustanovama.
Možda vas zanima
Rajko Blagojević, upravnik ekonomije Poljoprivredne škole ističe: „Škola osposobljava poljoprivredne i veterinarske tehničare, prehrambene tehničare i tehničare hortikulture, a u okviru trogodišnjeg obrazovnog profila proizvođače prehrambenih proizvoda, pekare i mesare.“
U školi su ponosni na činjenicu da se iz godine u godinu povećava broj potrebnih bodova za upis, što ukazuje da sve više mladih prepoznaje poljoprivredna zanimanja kao profitabilna. Intenzivna proizvodnja je već zauzela mesto ispred tradicionalne poljoprivrede. A da bi se ostvario profit, neophodni su znanje i sposobnost, koji se stiču u poljoprivrednoj školi.
Škola osposobljava poljoprivredne i veterinarske tehničare, prehrambene tehničare i tehničare hortikulture, a u okviru trogodišnjeg obrazovnog profila proizvođače prehrambenih proizvoda, pekare i mesare.
Upravnik ekonomije ne nabraja prosto zanimanja koja nudi Poljoprivredna škola iz Požarevca, već ukazuje da u vremenu kada se govori o visokoj stopi nezaposlenosti, posebno kod mladih, postoje uslovi, kako prostorni, tako i kadrovski, da se znatno povećaju poljoprivredni kapaciteti u pogledu proizvodnje i prerade, a samim tim da se poveća stopa zaposlenosti.
Smerovi u Srednjoj poljoprivrednoj školi u Požarevcu
Poljoprivredni tehničari, ukoliko nemaju nameru da nastave dalje školovanje, imaju mogućnost osnivanja samostalne poljoprivredne apoteke, prodavnice poljoprivrednih proizvoda, preduzeća za promet poljoprivredne tehnike i rezervnih delova, mogu postati samostalni proizvođači u ratarstvu, povrtarstvu, voćarstvu, vinogradarstvu…
Veterinarski tehničari mogu da se zaposle u veterinarskim stanicama, klanicama (rad u laboratoriji), farmama, mlekarama…
Prehrambeni tehničari su u prilici da otvore samostalne prodavnice prehrambene industrije, da se zaposle u laboratorijama za kontrolu hrane, ugostiteljskim objektima, skladištima prehrambene industrije…
Tehničar hortikulture može da obavlja poslove vezano za projektovanje i održavanje zelenih površina, rad u rasadnicima i plastenicima, komunalnim preduzećima, kao i da otvori cvećaru ili formira preduzeće za promet semena, sadnica…
Proizvođač prehrambenih proizvoda ima mogućnost zaposlenja u fabrikama keksa, šećera, voća i povrća, rad u trgovini prehrambenih proizvoda, dok su mesari u prilici da zasnuju radni odnos u klanicama za obradu i preradu mesa, trgovinama za prodaju mesa, a pekarima je omogućeno da se zaposle u pekarama za proizvodnju hleba i peciva, da rade u trgovini, kao i da otvore sopstvene pekarske radnje.
Praktična nastava pre svega
Za navedena, ali i druga zanimanja ova, kao i druge poljoprivredne škole u našoj državi, osposobljavaju mlade, koja pored klasičnih učionica, hemijskih laboratorija, dobro opremljene biblioteke i školskog parka poseduje objekte i prostor za praktičnu nastavu.
Rajko Blagojević navodi: „U tu svrhu škola poseduje školsku ekonomiju površine od 82 hektara, farmu krava muzara, farmu svinja, objekte za tov pilića, prostor za uzgajanje ovaca, mašinski park, sistem za zalivanje, pet plastenika, mešoviti voćnjak, objekte za spremanje silaže i čuvanje hrane. Praktična nastava veterinarskih tehničara odvija se u veterinarskoj ambulanti u školi i veterinarskoj stanci. Učenici prehrambene struke obavljaju praksu i u požarevačkim prehrambenim pogonima.“
Očigledno je da učenici, pored teorijskog, dobijaju praktično znanje, tako da su sposobni da ga odmah po završetku školovanja primenjuju. Ne mali broj učenika, nakon završenog školovanja, vraća se na poljoprivredna dobra, gde zajedno sa roditeljima nastoje da unaprede svoje poljoprivredne kapacitete.
Učenici, pored teorijskog, dobijaju praktično znanje, tako da su sposobni da ga odmah po završetku školovanja primenjuju.
Smeštaj u Domu učenika
U sklopu Poljoprivredne škole nalazi se i Dom učenika, sa trenutnim kapacitetom za 173 đaka. Poljoprivredna škola, učenicima koji nemaju boravište na području Požarevca, garantuje prijem u dom. Trenutna cena smeštaja i ishrane je 5.380 dinara mesečno. Na inicijativu škole, pojedine opštine, poput Petrovca na Mlavi, Malog Crnića i Velikog Gradišta, snose troškove smeštaja za određen broj učenika sa teritorije svoje opštine.
U upravi i među nastavnim kadrom Poljoprivredne škole primetna je energija i nastojanje da se i dalje unapređuje rad i uslovi školovanja. Ova i druge poljoprivredne škole nemaju isti zimski ili letnji raspust kao ostale obrazovne ustanove. Učenici su, kao i zaposleni, neprekidno angažovani tokom godine na poljoprivrednim dobrima ili u objektima gde su smeštene životinje.
Na ovaj način se mladi, koji nameravaju da ostanu u poljoprivredi, osposobljavaju na drugačije uslove i način rada. Onaj ko je odlučio da se bavi poljoprivredom možda u većoj meri zavisi od vlastitog rada. Svi nastoje da rade posao koji vole, ali utisak je da onaj ko se bavi poljoprivrednom proizvodnjom, to čini iz iskrene ljubavi prema prirodi, selu, životinjama, a možda i slobodi na jedan drugi način od one svakodnevne kako je poznaje savremen gradski čovek.
Sagovornik: Rajko Blagojević, upravnik ekonomije Poljoprivredne škole u Požarevcu
Autor teksta i fotografija: Goran Despotović iz Požarevca
Komentari